การเปรียบไก่ขั้นเทพ รู้เขารู้เรา รบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง

เทคนิคขั้นสูงของการเปรียบไก่ 

1. วิเคราะห์สายพันธุ์ไก่ก่อนเปรียบว่าเขาน่าจะเป็นสายพันธุ์ใด เป็นลูกผสมแบบใดเน้นหนักไปทางไหน เช่น ลูกผสมง่อน ลูกผสมบราชิล ลูกผสมไต้หวัน ลูกผสมใต้ ลูกผสมก๋อย ลูกผสมพม่า ซึ่งแต่ละสายก็มีลักษณะสังเกตที่ควรจดจำ เช่นลูกผสมง่อนถ้าเลือดง่อนเยอะกระดูกจะใหญ่หนังหนาคอใหญ่ ขนน้อย แข้งใหญ่เป็นต้น  ถ้าลูกผสมพม่าก็ต้องหางกระดกอกตั้ง หงอนชี้ ตัวเล็กขนหนาตาลอย เป็นต้น ไก่ที่ออกลักษณะสายพันธุ์ใดชัดเจนชั้นเชิงมักจะโน้มเองไปทางสายพันธุ์นั้นครับ เช่นดูหน้าตาแบบไทยๆก็เดาก่อนว่ากอดมุดมัด อย่างน้อยต้องกอดสองคอบน เป็นต้น  ต้องหมั่นสังเกตครับจะเข้าใจ

2.วิเคราะห์เชิงชน ถ้ารู้สายพันธุ์ก็วิเคราะห์เชิงชนแบบคร่าว ๆ ได้ เช่นลูกผสมเชิงจะไม่จัดตีเจ็บ ๆ ลูกร้อยเช่นไทยร้อย พม่าร้อย ก๋อยร้อย ใต้ร้อยลีลาจะพริ้วครับ เตรียมจตังให้ดีว่าเราตีได้ไหม ถ้าง่อนร้อยช้า ๆ ตีต่ำๆ ลำตัวซอกระวัง  พวกพม่าง่อนก็หนุน ๆ ถอด ๆ ง่อนตราดก็ล็อคมุดมัดกัดบ่าเป็นต้น

3. วิเคราะห์ท่าทางการยืนของไก่ครับ ไก่ยืนตรงตั้งมักชนหัวสูง พวกยืนเฉียง ๆ คอเชิด45 องศามักเชิงมุดมัด คุมบน  พวกยืนขนานกับพื้นมักเป็นไก่ลงหัวต่ำมุด เบียดหน้ากระเพาะเป็นต้น พวกหางตรง ๆ ยาวมักออกสไตล์ไทย ๆ พวกหางตั้งมักชนหลายสไตล์ส่วนมากชอบตีหน้าตรง เป็นต้น

4. วิเคราะห์สภาพร่างกาย เช่นพวกหน้าคอแดง ๆ มักเชิดเวลาชน พวกขนหัวเกรียนมักเชิงมุดมัด พวกขนหัวโล้นลงมาถึงต้นคอมักจะเป็นเชิงล่าง พวกขนหัวไม่เกรียนมักชนหัวสูงคุมบนเป็นต้น

เราต้องอาศัยการสังเกตหลายประการประกำอบกันค่อยอ่านเชิงว่าเขาเชิงใดค่อยตัดสินใจเปรียบชนครับ ทุนซุนหวู่ท่านว่า " รู้เขารู้เรารบร้อยครั้งชนะร้อยครั้ง"

คัดลอกบทความมาจาก http://www.oknation.net/blog/tongoou/2009/05/02/entry-1